Μαύρες, χοντρές ξυπόλητες κυρίες με τουλπάνια πορτοκαλί και κόκκινα.
Let's get close, closer than close, closer than u ever have imagined, wow....

Η Rosie Gaines μου κλείνει κάπου μέσα απο το 1999 το μάτι με νάζι.
Is he the one Rosie?

Απόψε θέλω να γυρίσει ο χρόνος και να περάσω την πόρτα του Βάτραχου και του Σάκη στο Νανί και να με βρει το ξημέρωμα με τον Γιώργο και με μπόα στο Σόχο.
Could this be done Rosie?

Και βρέχει.
Αλλά δεν έχω νιώσει πιο κοντά σου ποτέ πιο πριν μωρό μου και είναι η ευχή πάλι μπροστά μου, on cloud number 39 heading for 69.

Και η πόλη είναι μια κούκλα μουσκεμένη. Και η βέσπα πλύθηκε επιτέλους.
Μούρλια.
Απίστευτο πόσο το να βγάλεις απο μέσα σου οτι νιώθεις, σε γυρνάει χρόνια πίσω, χρόνια μπροστά, σε πάει μέχρι τον ουρανό και σε γυρνάει σβούρα σε τροχειά στο διάστημα, είμαι ο Γκαγκάριν, ενέργεια τρελή που βγαίνει με ορμή και χτυπιέμαι με Blaze όπως πιτσιρίκα, it's a lovelee daeee.......and the sun is shining, everywhere I gooooo, I see you...

Σ' αγαπάω μέχρι τον ουρανό και πιο πάνω, ακους;