Monday, November 07, 2005

Η εποχή της επίθεσης των κίτρινων φύλλων

Με το iPod στα αφτιά, μεσημεράκι, έχει ήλιο έξω, σκεπασμένη με καρό πορτοκαλί και φουξ μοχέρ κουβερτάκι, σε στάση γιόγκι πάνω στην μισοτιμής χάι τεκ γκρί πολυθρόνα του γραφείου. Τσάι μέντα.

Τέλος εποχής.
Έχω τακτοποιήσει τα βιβλία της σχολής, δε θα τα ανοίξω ποτέ ξανά. Χαμόγελο. Πονηρό.
Όλα τα αρχεία του υπολογιστή συμμαζεμένα, στη θέση τους. Σκουπιδοτενεκές.
Χώρος να βάλω τα καινούρια βιβλία. Θα μάθω Ιταλικά. Και Γαλλικά. Κι αν βρω χρόνο Αραβικά. Και να μαγειρεύω. Χρειάζομαι τσελεμεντέδες, και γκουρμέ βιβλία. Γαμώτο.
Πότε θα γίνω γυναίκα εγώ;
Καινούρια ταινία. Πάμε ξανά.

Lisa Stansfield, the real thing.

Οι Vogue και τα Harper's Bazaar πάνω στο ράδιο αντίκα, ταξινομημένα ανά μήνα και έτος. Τα elle decoration και τα ad δίπλα. Όλα ξεσκονισμένα. Τσίλικα.
Τα σιντί άνω κάτω ακόμα, αυτά θα παραμείνουν.
Στο γραφείο πρόσκληση για την παράσταση του Ρήγου στη «Φρουτοπία» του Τριβιζά.
I'm in the mood. Κυριακή μετά τον καφέ, μαζί με πιθανότατα άλλα τρία σχολεία. Ζάχαρη.
Στο νου ο Φραγκίσκος το φραγκόσυκο, ο Βλάσης το βλήτο, ο Αρχέλαος το λαχανιασμένο λάχανο, ο Φώντας το σκληρό καρύδι και η Φρουφρού η φράουλα.
Θα εξιχνιάσει ο Πίκος Απίκος το μυστήριο της Φρουτοπίας;
Για ποιο λόγο έχει μεταμφιεστεί σε χαρτοσακούλα ο σερίφης;
Θα καταφέρει ο Θάνος το κολοκυθάκι να δείρει τον μανάβη;

Cure, Monday I'm in love.

Στέλνω άλλα τρία βιογραφικά. God bless the internet.
Χαζεύω το νέο μου υγρό σαπούνι λευκό τσάι του Κορρέ. Μυρίζει εκπληκτικά. Δωράκι. Μαζί κρέμα γιαούρτι και ζελ απολέπισης με αμυγδαλόψιχα. Ψοφάω.

Βάζω το ροζ νεραιδοκουκλί της Α. μες στη μολυβοθήκη για γούρι.
Κεράκια άρωμα πορτοκάλι και λεμόνι.
Καινούριο φωτιστικό, στη λίστα με τα «πρέπει». Α, ρε Artemide, φωτιά στα μπατζάκια μας.
Με τί φράγκα;

Η Α. παίρνει τηλέφωνο, ψάχνω τον ονειροκρίτη. Αναλύουμε επί μία ώρα. Συμπέρασμα καλό. Γάμος γρήγορα, ευτυχία. «Αν μ'αφήσεις μόνη μου θα σε σκοτώσω», της λέω. Γελάει.

Jamiroquai, Blow my mind.
Του του του του του ρου ρουυυυ........
Τρεις εφημερίδες με αγγελίες, κόκκινο τέξτμαρκερ. Κυκλάκια.
Έσκορτ σέρβις, μπάρμεν, γραμματείς και φαρισσαίοι, στελέχη, πωλήτριες, τί θα γίνω εγώ μαμά; Αυτό που θέλω θα το βρώ; Θα απαντήσουν ρε γαμώτο στο μέηλ μου;
Αγγελία ιδιωτικού ντετέκτιβ. Με πιάνει η αρρώστεια της φάρσας. Να’ναι άραγε τα γραφεία τους σαν αυτά του Ντέηβiντ και της Μάντι Χέιζ στο Blue Moon;
«Είστε ερωτευμένοι αλλά δεν είστε σίγουροι;», έλεος, χρυσές δουλειές ο τύπος.
Ο έρωτας και η σιγουριά είναι εκ φύσεως αντίθετοι όροι.
Παίζει να γίνω private investigator;
Αν μαζί πάνε και οι περούκες στο σετ, χαλαρά. Και οι μπεζ βέρι σικ καμπαρντίνες.

Τέλος εποχής.
Φίουυυυ.

4 Comments:

Για δες ποια γύρισε!!!
commented by Blogger Nassos K., 12:44 pm  
Καθε τελος εποχης σημαινει και μια καινουργια αρχη...καλη τυχη σ'αυτην.
commented by Blogger xryc agripnia, 1:18 pm  
Κορνίζα χειροποίητος σκαλισμένη λεπτοδουλειά πολύ καλή δια πτυχίον παρακαλώ τηλεφωνήσατε κύριον Παντελήν μόνο δια σοβαρά πτυχία παρακαλώ μην ενοχλείτε άσχετοι.

Well, well, well. Τα καλύτερα έρχονται. Φιλιά, ευχές, λουλούδια κι αγκαλιές! Καλή τύχη, μπέιμπ ντο!
commented by Blogger thas, 11:13 am  
φιλί ζουμερό και ηχηρό και στους τρεις, αλλά το ηχηρότερο (σαν αυτά που μου έδινε η Σμυρνιά νονά μου μικρή και κόντευε να σπάσει το τύμπανό μου) στον ΘΑΣ.όχι τίποτα αλλά γιατί το μικρό τούτο τσόκαρο μου λειψε...
commented by Blogger discolata, 8:50 pm  

Add a comment

Site Information ++

Best viewed: Mozilla Firefox. COmpatible with: Netscape, IE5+, Firefox.
No Javascript.