Σ' αγαπάω μέχρι τον ουρανό, γύρω απο τον ήλιο, ξυστά απο το φεγγάρι και πιο πάνω, μωρό μου διαολεμένο κι όμορφο.
Ακόμα με ζαλίζει η μυρωδιά σου, το ξέρεις; Με μπερδεύει.
Άλλο σκέφτομαι κι άλλο λέω.

Κι αν δε ζούσαμε σε πολιτισμένη χώρα εν έτη 2005, αλήθεια σου λέω, φιλάω σταυρό, δε θα πλενόμουν για κανα μήνα για να σε κρατήσω κι άλλο πάνω μου. Όπως έκανε η Μέριλιν με το μπλουζάκι του Μίλλερ, όταν τη χώρισε, και παραπονιόντουσαν μετά όσοι την πλησίαζαν...
Το διάβασα εγώ στην βιογραφία της και μίσησα τον συγγραφέα που το ονόμασε καπρίτσιο.
Ο κακόμοιρος, να τον λυπάσαι.