Thursday, April 14, 2005

Άλλαξε ο Μανωλιός......

Μπήκε η άνοιξη και δεν ίδρωσε το αφτί μου.
Στο ντούκου πέρασαν οι πρώτες εβδομάδες. Και η γκρίνια, σύννεφο.
Και μετά ξύπνησα. Σήμερα.
Και όλα είναι αλλιώς. Κι ας είναι ίδια.

Η ευτυχία είναι όντως κάτι χειρωνακτικό. Μπορείς να την φτιάξεις και μόνος σου. Όπως μια καρέκλα.

Άλλαξε και μοντελάκι η σελίδα για να έρθει στα ίσα της και να ταιριάζει με την διάθεση του ποιητή. Συμπάσχει και αυτή. Το πρόσεξες βρε κουτό;

Ροζ.
Και θυμάμαι την Α. να χοροπηδάει στο δωμάτιο πάνω κάτω σα νεραιδάκι, σαν ξωτικό, πολύχρωμη πάντα, και να τραγουδάει μαζί με την Grace Jones, ξεκαρδισμένη, το La vie en rose.

Μούρλια. Βάζω πάλι να το ακούσω. Παμ πα ρα ρα ρα ρα ραμ.....
Μπαίνει το καλοκαίρι. Το φωνάζουν τα μικροσφαιρίδια οξυγόνου και αλμύρας στον αέρα.
Μετράω μέρες μέχρις ότου αρχίσω πάλι να τριγυρνάω σαν τσιγγανάκι, μαυροστούκαλο, με σαγιοναρίτσες και νεραιδένια φορεματάκια, ισότιμα του τίποτα.



7 Comments:

Με γειά το ροζουλί!
Σου πάει...
commented by Blogger Nassos K., 1:55 pm  
merci monsieur, merci....
commented by Blogger discolata, 2:02 pm  
Ωραίος ο Μανωλιός!
Με την εαρινή του την περιβολή...
commented by Anonymous Anonymous, 9:09 pm  
Α, εκείνο που ήθελα να πω είναι πως πολύ ωραίο αυτό για την ευτυχία και την καρέκλα... αν και προδίδεις μια τάση να την συνδέεις με άραγμα...
commented by Anonymous Anonymous, 9:13 pm  
Με γειά το redesign, την άνοιξη (κι ας την πέτυχες με αυξημένη μικροσφαιρίδια) και την ευτυχία :-)
commented by Blogger Oneiros, 12:20 am  
Τί να πω για το ροζ; Exactly my cup of chocolate! Πρέπει να πω, το post σου μου θύμισε παλιά παιδικά βιβλία, Ζωρζ Σαρρή, Άλκη Ζέη, σε εποχές με πατίνια στους δρόμους, ψάθινα καπέλα και άσπρα φουστάνια και κεράσια ή έστω καρπούζι στο τραπέζι... Επειγόντως. Επειγόντως πρέπει να πάρω ένα άσπρο φουστάνι!
commented by Blogger DanaiShips, 9:41 am  
Merci, merci, merci, merci γλυκά μου μωρά.

Αχ ρε andrea zax να ξερες τι μου θύμισες τώρα με τη Σαρρή και τη Ζέη και τα ψάθινα καπέλα....Πω πω...Μεγαλώσαμε ρε....

Καλοκαίρια με καρπούζι και φέτα στο τραπέζι, ξυποληταρία, άμμο στα παπούτσια, άμμο παντού, χωρίς αιρκοντίσιον αλλά με τεράστιους ανεμιστήρες, που στέλναν δροσιά μονίμως στο λάθος σημείο κι όταν πάλευες να τους διορθώσεις, σου μέναν στα χέρια....

Κρυφτό στην αυλή και τζαμί με τον a_live, και αγαλματάκια αγαλματάκια, μέρα ή νύχτα;

σμουτς γλυκό και ζουμερό, άντε άντε έρχεται το καλοκαιράκι.
Άλλος για τζαμί;
commented by Blogger discolata, 12:34 pm  

Add a comment

Site Information ++

Best viewed: Mozilla Firefox. COmpatible with: Netscape, IE5+, Firefox.
No Javascript.