Λατίτσα μου, εύχομαι να γίνουν όλα όπως πρέπει.


ΥΓ - Δε φταις εσύ. Η medea τα σκάτωσε. Θα επανέλθουμε με νέα προσπάθεια.


ΥΥΓ - Γιατί δεν κατεβαίνεις εσύ;

βαρύ το ρημάδι το φτερό ε, δύστροπε γκας-γκας μου;

υ.γ.
με τσιγκλάει ο Τρελοπίθηκος για κάθοδο και μάλιστα απο το είδος εκείνο με τυμπανοκρουσίες, αλλά δεν είμαι και στα καλύτερά μου μωρέ....i got the blues...
εκτός αν μου υποσχεθείς βραδιά με μοχίτο και ζεβασόφτ έξω και να παίζει λέει jobim...
θέλω να σου έρθω...
αν μη τι άλλο να σου σκάσω και το χρωστούμενο φιλί, ε;


υγ.2.
ευχήσου μου να γίνουν όλα, όχι όπως πρέπει, αλλά όπως αυτό το πραγματάκι μέσα μου που έχει πιάσει τους 180 το λεπτό, θέλει...
ναι; πες το!δεν υπάρχει "πρέπει" ρε γκας-γκας, υπάρχει "θέλω". γι' αυτό γίνονται ακόμη και πόλεμοι...για ένα "θέλω".

Ό,τι θέλεις, ματάκια.

Μην έρθεις ακόμα, βρέχει και φυσάει και οι ρίγες στα πουκάμισα κατσάρωσαν, δεν είναι καιρός. Τα μοχίτο μπορούν να περιμένουν.

:-\

Μ'αρέσει πολύ που με λες "ματάκια" και "λατίτσα".
Στο είπα;

Νιώθω τρελή γλύκα όταν τα διαβάζω :-P, αλήθεια!

γκας-γκας μου, το μαλλί μου πρέπει να δεις πως έχει καταντήσει...σαν το μπλογκάκι, σαν εμένα, σαν όλα, αναμαλλιασμένο, πιο πολύ απο ποτέ...

και ναι, βρέχει πολύ κι εδώ πάνω, όλα ασορτί σου λέω...όλα...


(γκας-γκας μου σοφέ, να σε ρωτήσω κάτι;
όταν αγαπάς κάποιον πολύ πολύ πολύ, πρέπει να τον αφήσεις να φύγει όταν εκείνος το ζητήσει;κι αν ναι, τι γίνεται τότε όλο αυτό μέσα σου;που πάει;και μπορείς να πείσεις κάποιον οτι δεν είναι ο βάτραχος, αλλά σωστός πρίγκιπας κι ας μη φοράει το στέμμα, μόνο και μόνο επειδή έχει το ντεμιανικό στίγμα πάνω του;)

φιλί παραπονιάρικο